Horti….co
Możliwe, że po raz pierwszy spotykasz się z nazwą hortiterapia, jest to wciąż mało rozpowszechniony rodzaj terapii w Polsce. Króciutko przedstawię Ci czym jest hortiterapia, ponieważ uważam to za temat godny uwagi.
Hortiterapia nazywana jest również hortikuloterapią, ogrodoterpaią, czy terapią ogrodniczą – te ostatnie określenia sprawiają, że łatwiej domyślić się o co może tutaj chodzić 
Hortiterapia to forma terapii, której podstawą jest KONTAKT Z PRZYRODĄ. Posługuje się materiałem roślinnym w celu poprawy samopoczucia fizycznego i psychicznego osób, nad których leczeniem czuwają przeszkoleni terapeuci. W ramach zajęć można wykonywać takie zajęcia jak: spacer w ogrodzie, dotykanie roślin, ich oglądanie, wąchanie, kosztowanie owoców i warzyw, sadzenie roślin, wysiew nasion, pikowanie rozsady, rozmnażanie roślin, podlewanie, cięcia pielęgnacyjne, zbiory kwiatów, warzyw i owoców, grabienie liści, przygotowywanie grządek pod uprawy roślin itd.
Hortiterapia wykorzystuje w procesie leczenia walory przyrody i jej ogromny potencjał terapeutyczny, zachęca do odkrywania świata oraz pozwala czerpać liczne korzyści z obcowania z żywymi roślinami, niezależnie czy robimy to w sposób aktywny czy bierny. Badania wskazują, że hortiterapia poprawia kondycję fizyczną, a także koordynację ruchowo-manualną, pobudza i potęguje odbiór bodźców przez zmysły, polepsza samopoczucie, koncentrację, zapamiętywanie, zmniejsza stres i depresję. Umiejętność rozpoznawania i pielęgnacji roślin podnosi samoocenę, pozwala poczuć się potrzebnym, samodzielnym. Zajęcia hortiterapeutyczne są dedykowane dla osób w każdym wieku (dzieci, młodzież, osoby dorosłe, starsze), a także niezależnie od kondycji fizycznej (osoby sprawne, z niepełnosprawnością ruchową, na wózkach inwalidzkich, osoby leżące) i psychicznej (osoby zdrowe, osoby z depresją, z niepełnosprawnością umysłową, uzależnione itd.).
Hortiterapia
wykorzystuje w procesie leczenia walory przyrody i jej ogromny potencjał terapeutyczny, zachęca do odkrywania świata oraz pozwala czerpać liczne korzyści z obcowania z żywymi roślinami, niezależnie czy robimy to w sposób aktywny czy bierny. Badania wskazują, że hortiterapia poprawia kondycję fizyczną, a także koordynację ruchowo-manualną, pobudza i potęguje odbiór bodźców przez zmysły, polepsza samopoczucie, koncentrację, zapamiętywanie, zmniejsza stres i depresję. Umiejętność rozpoznawania i pielęgnacji roślin podnosi samoocenę, pozwala poczuć się potrzebnym, samodzielnym. Zajęcia hortiterapeutyczne są dedykowane dla osób w każdym wieku (dzieci, młodzież, osoby dorosłe, starsze), a także niezależnie od kondycji fizycznej (osoby sprawne, z niepełnosprawnością ruchową, na wózkach inwalidzkich, osoby leżące) i psychicznej (osoby zdrowe, osoby z depresją, z niepełnosprawnością umysłową, uzależnione itd.).
Terapia ogrodnicza może wspomagać tradycyjne metody rehabilitacji, takie jak np.: muzykoterapia, arteterapia, dogoterapia, aromaterapia, fototerapia. Można również stwierdzić, że hortiterapia łączy w sobie kilka rodzajów metod terapeutycznych: arteterapię – przebywanie bowiem wśród roślin dostarcza wrażeń estetycznych, ergoterapię – dzięki pracy w ogrodzie i pielęgnowaniu roślin, oraz psychoterapię – poprzez bezpośrednie stymulowanie procesów emocjonalnych, poznawczych i decyzyjnych w czasie biernego lub aktywnego obcowania z roślinami.
Ośrodki zajmujące się rehabilitacją, leczeniem, resocjalizacją, edukacją, pomocą społeczną, zajęciami terapeutycznymi – nie zawsze posiadają własny ogród, w którym mogłyby prowadzić zajęcia hortiterapeutyczne. Warto wówczas rozważyć wybór roślin doniczkowych, urozmaicając nie tylko dotychczasowe zajęcia, ale również pomieszczenia i korytarze tychże ośrodków. Rośliny mogą stanowić bazę do wielu zajęć prowadzonych z osobami z różnymi dysfunkcjami fizycznymi czy psychicznymi, a także stwarzają możliwość bezpośredniego i codziennego kontaktu z roślinnością. Kontakt ten jest niezwykle cenny – zwłaszcza w warunkach miejskich, gdzie coraz bardziej dotyka nas deficyt przyrody. Można rośliny przesadzać, rozmnażać, tworzyć kompozycje sezonowe z roślin cebulowych, czy robić mini ogrody w szklanych naczyniach.
Uczestnicy zajęć hortiterapeutycznych z zaangażowaniem wykonują zadania związane z uprawą roślin, chętnie dzielą się doświadczeniami odnośnie roślin posiadanych w domu. Drobne, precyzyjne prace niejednokrotnie stanowią wyzwanie dla osób z dysfunkcjami ruchowymi, co pozwala ćwiczyć i poprawiać sprawność manualną. Kontakt z roślinami daje uczestnikom wiele radości, a efekt końcowy napełnia ich dumą.
